Bron foto: Wikipedia commons

Plaats in het dierenrijk

De gewone spekkever (Dermestus lardarius)

spektor

[table id=29 /]

Eerste wetenschappelijke naamgeving door Linnaeus in 1758

 

1. Algemeen

De gewone spekkever (Dermestus lardarius) is een kever die behoort tot de familie van de spekkevers (Dermestidae). Deze kever is een zogeheten materiaalaantaster met een voorkeur voor dood, dierlijk materiaal. De gewone spekkever heeft een volkomen gedaanteverwisseling (ei-larve-pop-volwassen insect/imago). Dit betekent dat de larven die uit de eitjes tevoorschijn komen niet lijken op de volwassen kever.

2. Schade

De gewone spekkever kan schade veroorzaken aan bv. gedroogd vlees, aan huiden, bont of opgezette dieren. Larven die op het punt staan te gaan verpoppen kunnen gangen knagen in zachtere delen van hout (spinthout). Zo kan het voorkomen dat in balken van het dakbeschot gaten worden gevreten. Dit wordt nog wel eens verward met gaten van een boktor. Naast het veroorzaken van schade, kunnen de larven ook een nuttige bijdrage leveren zoals bij het prepareren van skeletten. Wanneer een dood dier aan de larven van spekkevers wordt blootgesteld, zullen zij het na enige tijd dit als volledig gereinigd skelet opleveren.

3. Uiterlijke kenmerken

De volwassen kever is 7-9 mm. groot. Het voorste gedeelte van de dekschilden zijn licht (grijsgeel) gekleurd, voorzien van zwarte vlekken. Het achterste gedeelte is donkerbruin tot zwart. De larven kunnen, afhankelijk van het stadium, tot 15 mm. groot worden. De larven zijn sterk behaard en bezitten aan het achterlijf twee gekromde uitsteeksels.

4. Voedsel

Zowel de larven als de volwassen kevers leven van eiwitrijk voedsel van dierlijke herkomst zoals gedroogd vlees, kaas, hondenbrokken maar ook dode insecten of haren. De gewone spekkever kan zijn voedsel ook vinden in oude vogel- of wespennesten.

5. Ontwikkeling en leefwijze

Een vrouwtje kan wel enkele honderden eitjes leggen. Dit doet zij dicht in de buurt van een voedingsbron zodat de larven direct de beschikking over voedsel hebben. Afhankelijk van omstandigheden en voedsel duurt de volledige ontwikkeling van ei tot volwassen insect ca. 2 maanden.

6. Verspreiding en habitat

Spekkevers zijn  in Nederland en België algemeen voorkomend. Ze zijn nagenoeg over de gehele wereld verspreid. Spekkevers komen vaak voor in de pluimvee-industrie maar ook in graanverwerking, bij plantaardige producten met hoog eiwitgehalte.

7. Sporen

Aanwezigheid van spekkevers wordt over het algemeen vastgesteld doordat volwassen kevers worden waargenomen. Ook de door de larven gegraven gaten zijn goed zichtbaar.

8. Preventie en bestrijding

preventie

Voorkom dode dieren door bv. na het broedseizoen vogelnesten onder dakpannen te verwijderen en door dode dieren na een periode van overlast (vliegen, wespen, muizen) of na een bestrijdingsactie te verwijderen. Voorkom langdurige opslag van eiwitrijke producten.

bestrijding

Door het treffen van preventieve maatregelen kan overlast in veel gevallen worden voorkomen. In woningen zal een bestrijdingsactie dan ook over het algemeen niet noodzakelijk zijn. In die gevallen dat een bestrijding noodzakelijk is kan worden gekozen voor een naden- en kierenbehandeling met een residueel werkend middel. Laat dit werk uitvoeren door een professioneel plaagdierbeheersbedrijf. Het uitvoeren van een bestrijding door gebruikmaking van spuitbussen zal vaak niet leiden tot een oplossing.

9. Verspreiding van ziektes

Spekkevers zijn normaliter geen risico voor de volksgezondheid wanneer het gaat om het verspreiden van infectieziekten.